Minerał posiada regularną (powtarzalną) budowę wewnętrzną, ma swój pokrój (wygląd), tworzy się (krystalizuje) w jednym z siedmiu układów krystalograficznych i jest ciałem stałym.
Najważniejszą częścią tej definicji jest jednak fakt, że minerały powstają bez udziału człowieka, siłami przyrody. Są wszędzie. Obecnie znanych jest ponad 5000 tysięcy gatunków minerałów, których przybywa każdego roku o ok. 10-20 typów. Minerały są wszędzie: w powietrzu, glebie, skałach, kosmosie i organizmach żywych. Zwierzęta i rośliny także wykorzystują minerały, aby wspomaganych ich funkcje życiowe czy ochronne.
Doskonałym przykładem są mięczaki. Każda skorupa małża zbudowana jest z miliardów pojedynczych kryształów węglanów wapnia (głównie kalcyt i aragonit), które są odpowiednio zorientowane, tak aby skorupy miały konkretne właściwości wytrzymałościowe.
Takie minerał nazywamy biominerałem.
Jeżeli jesteśmy w stanie syntezować analogi minerałów opisanych w przyrodzie, to otrzymana w ten substancja nazywana jest „tech” minerałem, lub po prostu związkiem chemicznym. Wiele substancji, które dzisiaj stosujemy w zaawansowanych rozwiązaniach technologicznych, swój pierwowzór znalazła w naturze. Najlepszym tego przykładem jest minerał perowskit (CaTiO3), który w połączeniu z polimerami organicznymi służy do produkcji ogniw fotowoltaicznych.
Jest to minerał, który może być „nakładany” na elastyczne, przeźroczyste powierzchnie, który następnie nie szpeci obiektów, na których się znajduje i jest jednocześnie ogniwem słonecznym.
Związki krystaliczne, to różnego typu przewodniki, półprzewodniki i izolatory o szerokim zastosowaniu. Znajdziemy je w smartfonach, tabletach, komputera i innych urządzeniach, tak zwanej zaawansowanej technologii, która jest obecnie podstawą naszego rozwoju cywilizacyjnego.