Drukowanie 3D wprowadza rewolucje w funkcjonowaniu każdej dziedziny, a trend ten dotarł do branży spożywczej. W druku żywności materiałem są białka, cukry i tłuszcze. Daje to możliwość tworzenia nowych produktów spożywczych, dostosowanych do konkretnego konsumenta.
Żywność 3D może również przybierać dowolny kształt, co daje możliwości projektowania produktów spożywczych według własnych upodobań, a także zwiększa możliwości dekoracji, np. w cukiernictwie. Elementy spożywcze przeznaczone do druku 3D, w zależności od metody, mogą być stałe, półstałe lub w postaci proszku.
Najczęściej stosowanym materiałem jest czekolada, z której wytwarzane są produkty o spersonalizowanych cechach (można odwzorować konkretne kształty, czy nawet twarze). Ogólnie żywność przeznaczoną do drukowania podzielono na trzy kategorie. Pierwszą stanowią materiały, które występują naturalnie.
Mogą być one wytłaczane bezpośrednio z dyszy, jak lukier, czekolada, ser, hummus, ciasto makaronowe, galaretka, masło oraz w postaci proszku, tak jak cukier, czy skrobia.
Jedzenie może być dostosowane do potrzeb żywieniowych danej osoby, pod względem kalorii, wartości odżywczych, ale także preferowanego kształtu, czy struktury. Personalizowanie żywności jest szczególnie dedykowane osobom o specjalnych potrzebach żywieniowych (np. kobiety w ciąży, osoby starsze, a także ludzie na diecie np. bezglutenowej.
Poza smakiem i wyglądem mięsa, udało oddać się również włóknistą strukturę, jaką charakteryzuje się stek. Dodatkowym atutem jest fakt, że produkt ten nie zawiera cholesterolu.
